• HOME
  • TEASER
  • DIGITALE EDITIE
  • PROMO
  • FOTOBOEK
  • VIDEO
  • MEDEWERKERS
  • CONTACT
SUZAN!¡
Hét ADHD lifestylemagazine van Nederland

Voor & na de diagnose (3)

21/9/2014

2 Reacties

 
Jan Ykema

Voor
Voor de diagnose was ik druk, chaotisch en slecht in concentratie. Mijn hang naar verslaving had, dat weet ik nu zeker, met mijn ADHD te maken. In mijn schaatscarrière stond ik in de belangstelling en die aandacht heb ik nodig, net als het sporten. Toen het schaatsen ophield, kon ik én mijn energie niet meer kwijt én de belangstelling was opeens voorbij. Om me goed te voelen en mezelf door de dag te slepen, had ik drugs nodig. In het begin gaf dat net zo'n gelukzalig gevoel als een wedstrijd winnen. Maar na enkele jaren deed het me weinig meer en gebruikte ik alleen om me min of meer normaal te voelen. Mijn trots was weg en ik zag er uit als een depressieve oude man.

Na
Met hulp van familie ben ik afgekickt, maar ook met behulp van Ritalin. Mijn zus dacht dat ik ADHD had en dat dachten de dokters ook. En dat het stofje dat ik nodig had, in Ritalin zat. Dat was ook zo: ik snoof het op en in het eerste jaar na de verslaving had ik het echt nodig. Daarna ben ik me gaan realiseren dat ik helemaal geen chemisch spul meer wilde nemen. Ik eet sindsdien gezond, ik beweeg weer veel, heb leuk werk als schaatstrainer en ik geef lezingen. Net als vroeger in mijn schaatstijd, toen ik geen ‘extra’ stofjes nodig had omdat het schaatsen me voldoende bood, zorg ik dat ik via lezingen en clinics belangstelling krijg.

Voor de diagnose was ik druk, chaotisch en slecht in concentratie. En dat ben ik allemaal nog steeds. Het verschil is dat het nu een naam heeft en dat ik rekening houd met mijn ‘zwakkere’ kanten. Zo ben ik altijd ruim op tijd voor een afspraak, doe ik één ding tegelijk en zorg ik dat ik mijn energie kwijt kan in veel bewegen: ik schaats, fiets en loop weer. Ik voel me completer dan ooit.

Dit verhaal komt uit voor en na de diagnose, een uitgave van Impuls uit de Impuls legt uit serie. In dit boekje vertellen ervaringsdeskundigen over hun leven voor- en nadat ze wisten dat ze AD(H)D hadden. Het zijn stuk voor stuk krachtige en inspirerende verhalen, over een leven lang ploeteren, je ‘anders’ en onbegrepen voelen, waarbij de diagnose wel degelijk een opluchting kan zijn. Het biedt zelfinzicht en acceptatie. En daarmee gepaard eindelijk een opening om de goede kant van de medaille in jezelf te (h)erkennen. We plaatsen dagelijks een voor & na verhaal. Via #diagnoseheelnormaal delen we het op Twitter. 
2 Reacties
wim leemans link
20/9/2014 09:51:39 pm

Leuk verhaal maar iedereen ervaar het op een andere manier. Ben mijn hele leven al een persoon die van regels houd etc. Spullen op dezelfde plek neer leggen anders alles kwijt. Verslaafd aan werken ongeveer 60 a 70 uur per week.lichamelijk en geestelijk bezig zijn en als je vrij bent de hort op dus geen rust nemen. Word dit jaar 50 flinke burnout gehad en het herstellen gaat heel langzaam . ADHD + coping diagnose dit jaar, tinnitus + hypertensie en door 24 uur in de startstand gestaan te hebben een flinke roofbouw op het lichaam gepleegd. Achteraf kon het ook niet anders maar wist niet beter. Was nooit moe en sterk als een belgisch paard. Thuissituatie was soms verrot moeilijk en nog steeds in sommige gevallen. Dat word ook wel eens vergeten iedereen denkt een pilletje en het probleem is opgelost. In mijn geval en voor veel andere ADHD/ADD-ers is het een hel op een bepaald moment. Begrip is soms ver te zoeken bij vrienden, werkgevers, collega' s etc. ze snappen er niks van. Je verliest in 1 x je toekomstvisie en werk etc. Je kan de prikkels niet meer aan, zoekt de eenzaamheid op want alles is teveel. Je fantasie en enthousiastme is onuitputtelijk maar heeft zijn grenzen zoals iedereen weet die het heeft. Erover praten helpt veel met lotgenoten en met een goede behandelaar. Maar het is vechten voor de persoon zelf medicatie helpt wel maar lost het probleem niet op. Ze noemen het ook wel een "MODEVERSCHIJNSEL" ik wil gelijk ruilen met degene die dit zegt. We zijn normale mensen maar denken "out of the box" en hebben blijkbaar een gave waar anderen jaloers op zijn. In mijn geval heeft de diagnose en voordat de behandeling begon 18 mnd geduurt. Maar zit nu bij de juiste instantie maar het heeft mij veel moeite gekost om geen gekke dingen te doen. Begin het gezeur van ADHD/ADD bestaat niet zat te worden van mij mogen ze het hebben. Maar ik kan ook niet zonder het maakt ons anders dan anderen. Gr. Wim.

Antwoord
Shirley link
15/4/2019 03:36:13 pm

Your blog is great, thank you.

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Archives

    Oktober 2014
    September 2014

Powered by Create your own unique website with customizable templates.